مقایسه تأثیر ارزشیابی عملی ساختار یافته عینی(OSCE) با نظارت مستقیم و غیر مستقیم براضطراب امتحان دانشجویان پرستاری

مقدمه: ارزشیابی عملی ساختار یافته عینی، مهارتهای بالینی را در موقعیتهای شبیه سازی شده ارزشیابی می کند. در این میان وجود اضطراب منجر به کاهش توانایی مقابله با موقعیت امتحان می شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر ارزشیابی ساختار یافته عینی با نظارت مستقیم و غیر مستقیم در دانشجویان پرستاری انجام شد. روش: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است که نمونه آن را 50 نفر از دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد تشکیل می داد، که در سال تحصیلی 94-1393 توسط سرشماری انتخاب شدند. دانشجویان بصورت تصادفی در دو گروه قرار گرفته و اضطراب امتحان آنان طی ارزشیابی ساختاریافته عینی بررسی شد. در یک گروه ارزشیابی تحت نظارت مستقیم و در گروه دیگر با نظارت غیر مستقیم صورت گرفت. ابزار گردآوری داده، پرسشنامه مشخصات فردی و اضطراب امتحان ساراسون بود. تجزیه و تحلیل داده ها با محاسبه میانگین و انحراف معیار نمرات دو گروه و مقایسه ها با آزمون تی زوجی توسط نرم افزار SPSS ویرایش 17 انجام شد. یافته‌ها: میانگین نمرات اضطراب امتحان قبل از آزمون، در گروه تحت نظارت غیرمستقیم 23/5 ± 25/29 و در گروه تحت نظارت مستقیم 42/8 ± 22/28 بود که در آزمون t تفاوت معناداری نداشتند (p>0/001). بعد از آزمون ساختاریافته عینی نمره اضطراب امتحان درگروه تحت نظارت غیرمستقیم به 53/3 ± 34/24 کاهش معنادار یافت (t=-3/15, p<0/05) میانگین نمرات اضطراب امتحان در گروه تحت نظارت مستقیم بعد از آزمون 7 ± 16/24 بدست آمد که آزمون آماری این کاهش را در دو گروه معنادار نشان داد (t= 4/55, p<0/004). آزمون تی زوجی اختلاف میانگین نمرات اضطراب امتحان قبل و بعد از ارزشیابی را در هر دو گروه معنادار نشان داد (P=0/005). نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که ارزشیابی مؤثر می تواند اضطراب امتحان را کاهش دهد. با توجه به میانگین بالاتر ارزشیابی با نظارت غیر مستقیم از طریق تصاویر شبکه ای دوربین های مداربسته پیشنهاد می گردد در ارزشیابی درسی علوم پزشکی به آن توجه بیشتری نمایند.